به گزارش روابط عمومی انجمن سواد رسانهای ایران، نشست تجربهنگاري، مدیریت دانش و سواد رسانهاي در زلزله کرمانشاه با حضور رئیس انجمن علمی مدیریت دانش، مدیرعامل انجمن سواد رسانهای ایران، اعضای هیئت رئیسه انجمن مدیریت دانش، رئیس فرهنگسرای رسانه و شبکههای اجتماعی، مشاور مدیرعامل انجمن سواد رسانهای در امور استانها، جمعی از فعالان رسانهای، امدادگران، پزشکان و افراد حاضر در زلزله کرمانشاه در فرهنگسرای رسانه و شبکههای اجتماعی برگزار شد.
دکتر پیمان اخوان، رئیس انجمن علمی مدیریت دانش در ابتدای این نشست با اشاره به حادثه اتمی هیروشیما و شدت و قدرت آن، زلزله کرمانشاه را دارای ابعاد بزرگی دانست و گفت: باید با نگاه علمی و تجربهنگاریها به سمت مدیریت دانش در حوزه حوادثی از این دست حرکت کنیم.
وی افزود: متاسفانه نکته اصلي اينجا است که با گذشت زمان و به علت عدم توجه کافي به ثبت و ضبط تجربيات و درسآموختهها، اين موارد به فراموشي سپرده ميشوند يا فقط در ذهن افراد باقي ميمانند و در حوادث بعدي ما شاهد دوبارهکاريهاي بسياري خواهيم بود.
رئیس انجمن علمی مدیریت دانش تاکید کرد: با توجه به رسالت و نقش انجمن علمي مديريت دانش ايران در کشور، موضوع تجربهنگاري و مديريت دانش زلزله غمبار کرمانشاه را در دستور کار انجمن قرار داديم، حوزههاي دانشي اين موضوع را به صورت اوليه شناسايي کرديم و يقين داريم با تجربهنگاري و ثبت و ضبط درسآموختههاي اين حادثه تلخ در حوزههاي دانشي اشاره شده، و بهکارگيري مناسب آنها، چابکي نهادهاي ذيربط افزايش يافته و کمکرساني مطلوبتري در شرايط بحران انجام خواهد گرفت، و در واقع “مديريت دانشمحور” بحرانها را شاهد خواهيم بود.
وی خاطرنشان ساخت: هم اکنون تيم ويژهاي در انجمن مدیریت دانش ایران تشکيل شده است تا ضمن تسهيل آشناسازي مديران و مسئولان با دانشهاي مهم بحران، امکان استفاده از دانشهاي توليدشده در چنين حوادثي براي اتخاذ پيشبينيهاي لازم قبل از وقوع بحران و همچنين عمليات امداد و نجات اثربخش و به حداقل رساني دوبارهکاريها پس از حوادث و در يک جمله “مدیریت و اداره دانشبنيان حوادث و بحرانها” فراهم شود.
در ادامه این نشست، عکاسان، خبرنگاران و افرادی که در قالب امدادرسان در محل حادثه حضور داشتند به بیان تجربیات خود پرداختند. افراد مذکور، هیجانزدگی سازمانها و مردم، روش و نحوه برخورد، اهمیت شناخت محیطی مسئولان و امدادگران و رسانهها، فقدان فرماندهی یکپارچه، عملکردهای جزیرهای، عدم استفاده از تجربیات قبلی در مدیریت بحران، نحوه پخش کمکها از طریق ارگانها، عدم اطلاعرسانی کامل و جامع از طریق رسانه به مردم در مورد وسایل مورد نیاز و متناسب با فرهنگ، عدم هماهنگی بین گروههای امدادرسان، عدم مدیریت کمکهای مردمی را از اهم مواردی که به عنوان تجربه از این حادثه دلخراش به آن میتوان اشاره کرد، نام بردند.